Uznaje, że spowiedź indywidualna jest zwyczajnym sposobem celebrowania tego sakramentu, natomiast

rogrzeszenie zbiorowe jest możliwe w sytuacji, gdy zachodzi bezpośrednie niebezpieczeństwo śmierci i nie ma czasu na wysłuchanie indywidualnych spowiedzi penitentów, albo w jakiejś nadzywczajnej sytuacji.

Podziel się cytatem

Penitencjaria Apostolska postanawia, że szczególnie w miejscach najbardziej dotkniętych epidemią, dopóki sytuacja nie unormuje się, można w porozumieniu z biskupem miejsca stosować postanowienia kanonu 961 par. 1 i 2. Kodeksu Prawa Kanonicznego mówiącego o udzieleniu zbiorowego rozgrzeszenia w sytuacji poważnego zagrożenia.

Kiedy pojawi się nieprzewidziana konieczność udzielenia absolucji sakramentalnej większej grupie wiernych kapłan powinien uprzedzić o tym biskupa diecezjalnego, a jeśli by nie mógł powinien to uczynić najszybciej jak to będzie możliwe.

W okresie pandemii biskup miejsca powinien również przekazać kapłanom oraz penitentom roztropne wskazania dotyczące indywidualnej celebracji sakramentu pojednania, odnoszą się one do miejsca poza konfesjonałem, odpowiedniego dystansu, masek ochronnych, zwracając przy tym szczególną uwagę na zachowanie sekretu spowiedzi oraz potrzebnej dyskrecji.

Biskup diecezjalny powinien również określić miejsca, zależnie od poziomu zagrożenia epidemicznego, w których będzie właściwe udzielenie zbiorowego rozgrzeszenia: np. przy wejściach na oddziały szpitalne, tak, gdzie znajdują się wierni zarażeni, znajdujący się w niebezpieczeństwie śmierci, zapewniając, aby absolucja była słyszana.

Tam, gdzie pojedyńczy wierni znaleźliby się w bolesnej sytuacji niemożności otrzymania absolucji sakramentalnej, przypomina sie, że istnieje akt żalu doskonałego wyrażony w relacji do Boga i zawierający szczere pragnienie pojednania z towarzyszącą mu obietnicą spowiedzi, gdy taka możliwość zaistnieje.