W największym poznańskim kościele pw. Nawiedzenia NMP zgromadziły się rodziny należące do Domowego Kościoła w archidiecezji poznańskiej na dorocznym spotkaniu opłatkowym, które poprzedziła Msza św.

W homilii metropolita poznański zauważył, że Jezus zanurzył się w wodach Jordanu, jakoby w wodach śmierci, przyjmując na siebie nasze grzechy. W ten sposób Jezus chciał stanąć po stronie grzeszników, stając się z nimi solidarny, wyrażając bliskość Boga. „Ten, który jest bez grzechu, staje pomiędzy grzesznikami, ażeby się ochrzcić, dokonać pewnego gestu pokuty” − zaznaczył abp Gądecki.

Podkreślił, że Święty łączy się z tymi, którzy uznają siebie za potrzebujących przebaczenia i proszą Boga o łaskę nawrócenia.

Przewodniczący KEP przypomniał, że Jezus naprawdę zanurzył się w naszej ludzkiej kondycji i przyjął ją z wyjątkiem grzechu, dlatego może zrozumieć jej słabość i kruchość. Zaznaczył, że „dzieło Boga to boska misja leczenia ranionych i uzdrowienie chorych, by wziąć na siebie grzechy świata”.

Metropolita poznański, wspominając konsekwencje chrztu w rodzinie chrześcijańskiej, podkreślił, że święto Chrztu Pańskiego jest szczególnym dniem, w którym rodzice i rodzice chrzestni winni mocno wierzyć w obecność i działanie Ducha Świętego, przyzywać Go i przyjmować przez modlitwę i sakramenty.

Abp Gądecki zauważył, że modlitwa jest pierwszym warunkiem wychowania. „To usposabianie się do tego, aby pozostawić Bogu inicjatywę i Jemu powierzyć dzieci, bo On wie, co jest dla nich dobre” − mówił metropolita poznański.

Zwracając się do rodziców, zauważył, że kiedy się modlimy, wsłuchujemy się w podszepty Boga, aby dobrze wywiązać się z zadania, które do nas należy.

Przewodniczący KEP zaznaczył, że dzięki sakramentom, zwłaszcza Eucharystii i pokuty, możemy wykonywać zadania wychowawcze zjednoczeni z Chrystusem. Jesteśmy nieustannie odnawiani przez Niego i wzywani do przebaczenia. „Modlitwa i sakramenty dają nam światło prawdy, dzięki niemu możemy postępować łagodnie i stanowczo, z miłosierdziem i ze sprawiedliwością, ganić i korygować we właściwy sposób” − stwierdził metropolita poznański.

Podczas Mszy św. wspólnota Domowego Kościoła powiększyła się o kilka rodzin, które wstąpiły do tego ruchu.

Spotkanie opłatkowe zakończyły jasełka i wspólne kolędowanie.

Domowy Kościół (DK) jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich działającym w ramach Ruchu Światło-Życie, jednego z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. Łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame (END), tworząc właściwą dla siebie drogę. Domowy Kościół zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem.

Duchowość małżeńska proponowana w ramach Domowego Kościoła jest realizowana poprzez przyjęcie elementów formacyjnych nazywanych zobowiązaniami − darami. Są to: codzienna modlitwa osobista połączona z lekturą Pisma Świętego, regularne spotkanie ze słowem Bożym, codzienna modlitwa małżeńska jako wspólne stawanie przed Panem, codzienna modlitwa rodziny, comiesięczny dialog małżeński i wynikająca z niego reguła życia (systematyczna praca nad sobą), uczestnictwo w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych kręgu, uczestnictwo przynajmniej raz w roku w rekolekcjach formacyjnych.

Założycielem Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie, był sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921–1987).

Niedziela Chrztu Pańskiego jest dniem patronalnym Ruchu Światło-Życie.