Kiedy niemieccy żołnierze z Wehrmachtu łamali polskie słupy graniczne we wrześniu 1939 r., na ich mundurach widniał napis: „Bóg jest z nami”, lecz ich serca pozostawały nieczyste. Napis ten był kpiną z rozumu i szyderstwem z moralności, kiedy „ogoleni i wypachnieni” młodzi Niemcy w eleganckich mundurach atakowali nad ranem (ze strony nieba) ludność cywilną Wielunia, pogrążoną jeszcze w głębokim śnie, a z potężnego krążownika ogniem pokryli Westerplatte.
To nie była wojna (nawet formalnie jej nie wypowiedziano) – to był mord, który na wieki pohańbił naród sprawców, z krwią na rękach do dziś.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Geniusz światowej dramaturgii Wiliam Szekspir opisał tę podłą cechę ludzką w Makbecie. Kiedy Lady Makbet targana wyrzutami sumienia wpadła w obłęd po zabójstwie króla dokonanym rękami swojego męża (do czego sama go nakłoniła, bo zapragnęła być królową), po wielekroć myła ręce (bezskutecznie), wołając w rozpaczy: „Zejdź, plamo, zejdź, plamo przeklęta!”, a plama nie schodziła...
Czy podobny dramat ducha ogarnie kiedykolwiek naszych zbrodniczych sąsiadów, a także tych spośród nas, którzy mają w swym „dorobku” czyny haniebne wobec ojczyzny i wiary?
