Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył abp Józef Kupny, metropolita wrocławski, a homilię wygłosił ks. prof. Grzegorz Sokołowski, prezes fundacji Obserwatorium Społeczne. – Modląc się za zmarłego ks. inf. Jana Krucinę, wyrażamy naszą wiarę w życie wieczne, zmartwychwstanie, słowa Pana Jezusa, który mówi: „Ja Jestem Drogą, Prawdą i Życiem” – mówił we wstępie do Mszy św. ks. kan. Paweł Cembrowicz, proboszcz katedry wrocławskiej.

W homilii ks. prof. Grzegorz Sokołowski mówił wiele o zmarłym kapłanie. Rozpoczął od przytoczenia fragmentu z Ewangelii dotyczącego panien oczekujących na Oblubieńca. W dalszych słowach, nawiązując do Nieba jako uczty, wyraził nadzieję, że zmarły kapłan raduje się z obecności na uczcie niebieskiej.

Nadzieja chrześcijańska wyrażona podczas homilii przepełniona była także prośbą o modlitwę w intencji śp. ks. Jana Kruciny. Życie zmarłego ukazane zostało jako przygotowanie do spotkania z Oblubieńcem. Kaznodzieja zasugerował, że doświadczenie przeżytych lat może być dla wielu inspiracją. – Ewangeliczną oliwą była dla księdza profesora mądrość, wiedza, edukacja. Uważał, że w relacji z Panem Bogiem nie wystarczy sama wiara, miłość, duchowość, uniesienie, ale potrzebna jest również refleksja intelektualna – mówił.

Śp. ks. Jan Krucina wielką troskę wkładał w poznanie Pana Boga, aby dobrze wiedzieć, za Kim idzie i do Kogo zmierza. – Pragnął wiedzieć, na czym polega zbawienie, chciał poznać Tego, który zbawia – kontynuował.

Pracował z młodym pokoleniem studentów i doktorantów, co przyczyniło się do wypromowania 10 doktorów, ponad 50 licencjuszy, ponad 300 magistrów. Ponadto był promotorem 4 doktoratów honoris causa, recenzował habilitacje, doktoraty, w tym doktorat naszego abp. Józefa Kupnego. Edukacja była ważna dla ks. Kruciny, dlatego kładł ogromny nacisk na wykształcenie swoich studentów. – Uważał, że zaniedbanie edukacji to nieroztropność – podkreślił ks. Sokołowski.

Starał się rostować zakręcone ścieżki ludzkiego życia. Młodych zachęcał, aby wymagali od siebie.

Zmarły kapłan był także zatroskany o zbawienie innych. – Ks Krucina potrafił dzielić się tą oliwą gromadzoną do swojej lampy, by pomóc innym w drodze do Pana Boga. Miłość do drugiego człowieka to była jego praktyka – zaznaczył. Kaznodzieja wspomniał, jak dostrzegał zmiany u księdza profesora. Widział, jak z wiekiem nabywa cierpliwości, jak służy w konfesjonale i odprawia Msze św. w katedrze, gdy miał jeszcze siły. – Starał się prostować zakręcone ścieżki ludzkiego życia. Młodych zachęcał, aby wymagali od siebie. Prowokował do samodzielnego decydowania. Im był starszy, był bardziej cierpliwy i wyrozumiały – powiedział. Ks. Krucina był zawsze otwarty na drugiego człowieka. – Nie męczył się spotkaniami. Chciał słuchać, pytać, opowiadać – mówił.

Kończąc, ks. Grzegorz wspomniał kazanie ks. Jana Kruciny, które wygłosił podczas pogrzebu ks. prof. Józefa Majki, w marcu 1993 r. Wtedy to ks. Krucina mówił: „Adieu, Józefie! Do zobaczenia w Domu Ojca”. Odnosząc się do tych słów, ks. Sokołowski powiedział: – My dziś mówimy: Adieu, księże profesorze Janie! Do zobaczenia w Domu Ojca, do zobaczenia na tym niebiańskim bankiecie, jak mówiłeś i którego oczekiwałeś. Wspieraj nas, by i dla nas znalazło się miejsce na wybornej Uczcie Baranka, by nasze lampy były napełnione oliwą, by Oblubieniec nie zastał nas nieprzygotowanymi.

Ks. inf. Jan Krucina zmarł w wieku 92 lat. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Bujwida we Wrocławiu.