Okazją do szkolnego świętowania była przypadająca w tym roku 1000. rocznica koronacji Bolesława Chrobrego, której ogólnopolskie obchody państwowe i kościelne odbędą się w Gnieźnie w najbliższy weekend. Szkolna społeczność spotkała się najpierw na Mszy św. w katedrze gnieźnieńskiej, której przewodniczył Prymas Polski abp Wojciech Polak. W homilii przypomniał słowa, które w liście podpisanym przed miesiącem na jubileuszowe uroczystości papież Franciszek wskazał, że: „koronacja Bolesława na króla Polski stała się również dzięki niebiańskiemu wstawiennictwu świętego Wojciecha, biskupa i męczennika, który oddał swoje życie za Chrystusa, oświecił ten naród światłem Ewangelii, świadcząc przemożnie również wobec przyszłych pokoleń uczniów Chrystusa, że krew męczenników jest posiewem nowych chrześcijan”.

„Dziękując wam za przygotowanie inscenizacji tej królewskiej koronacji, chciałbym wam życzyć, aby wspomnienie tego wydarzenia ożywiło w was pamięć i nadzieję. Nie chodzi przecież tylko o to, aby spróbować ukazać nam, jak to kiedyś tutaj było, czy być mogło, ale przede wszystkim przypomnieć, że sens tego wydarzenia trwa nadal w dziejach i w naszej historii” - mówił abp Polak.

Po Eucharystii zebrani licznie w katedrze mieszkańcy Gniezna mieli okazję obejrzeć ceremonię koronacji według Pontyfikału Rzymskogermańskiego, który był szeroko używany w średniowieczu i zawierał ryty m.in. święceń, błogosławieństw, celebracji, w tym również tych z namaszczeniem króla. Scenariusz przygotowano na podstawie artykułu ks. dr. Michała Sołomieniuka, a w przedstawieniu wystąpiło ponad stu uczniów w strojach z epoki, którzy do występu przygotowywali się m.in. pod kierunkiem katechety ks. Adama Piechowiaka.

Króla Bolesława przywitał przed Drzwiami Gnieźnieńskimi abp Hipolit, a później, w asyście dwóch biskupów pomocniczych, przyprowadził pod ołtarz, gdzie ceremonia się odbyła. Zebrani mieli okazję usłyszeć łacińskie śpiewy oraz oryginalne formuły koronacyjne zaczerpnięte ze wspomnianego Pontyfikału Rzymskogermańskiego, który był szeroko używany w średniowieczu i zawierał ryty m.in. święceń, błogosławieństw, celebracji, w tym również tych z namaszczeniem króla.

Koronacja była obrzędem liturgicznym, podczas którego wybrzmiewały podniosłe antyfony, przyrzeczenia władcy i aklamacje składane przez zebrany lud. Kulminacyjnym elementem rytu było namaszczenie świętym olejem, poprzedzone modlitwą konsekracyjną. Następnie królowi wręczano regalia. Pierścień otrzymywał, aby pamiętać o zobowiązaniach podjętych wobec ludu i Kościoła. Miecz i berło dla wykonywania dzieł wiary, sprawiedliwości i dobroci. Wreszcie na głowę monarchy arcybiskup nakładał koronę - symbol majestatu króla. Po jej nałożeniu monarcha był prowadzony do tronu, otrzymywał pocałunek pokoju od arcybiskupa, a lud i wszyscy zebrani składali mu homagium czyli hołd symbolizujący oddanie się jego władzy.