Pielgrzymi z archidiecezji wrocławskiej spędzili w drodze 9 dni, przemierzając 220 km pod hasłem „Otwórzmy drzwi Chrystusowi”.

„Wrocław potrzebuje ludzi wiary, ludzi nadziei, prośmy za wstawiennictwem św. Jana Pawła II, byśmy umieli otwierać drzwi Chrystusowi” – modlili się pątnicy z grupy paulińskiej, której przewodził o. Michał Kurzynka. „Przypominaliśmy sobie Jana Pawła II. Można czytać wiele książek o papieżu, jego dokumentów, encyklik, ale my chcemy żyć jak Jan Paweł II” – podkreślił paulin.

Papież z Polski to wielki orędownik pokoju, dlatego również za jego wstawiennictwem pielgrzymi prosili o zgodę i o wolność do wyznawania wiary: „Patrzymy na to, co się ostatnio dzieje na świecie, między innymi na Ukrainie czy w Iraku, dlatego chcemy przede wszystkim modlić się o pokój, o pomyślność świata i o to, by za imię Chrystusa ludzi się kochało i szanowało, a nie zabijało czy kamienowało” - zauważył kilkunastoletni Jakub z grupy 8, salwatoriańskiej.

Obecni na pielgrzymce wrocławskiej misjonarze przypominali, że na świecie co pięć minut ginie jeden chrześcijan, a i my musimy być dziś gotowi oddać życie za Chrystusa. „Modlimy się za prześladowanych. Nawet w czasie naszego wędrowania. Jeśli nasz odcinek drogi liczy dwie godziny, to w czasie tych dwóch godzin 24 chrześcijan zginęło, oddało życie za Chrystusa” – przypomniał o. Stanisław Rochowiak, franciszkanin z grupy 13 „czarnej”.

Prowadzona przez wrocławskich franciszkanów, grupa ma szczególny charyzmat misyjny. Jej patronami są Słudzy Boży oo. Zbigniew Strzałkowski i Michał Tomaszek, którzy zginęli za wiarę 9 sierpnia 1991 r. z rąk terrorystów z maoistowskiego ugrupowania Sendero Luminoso (Świetlisty Szlak).

Zdaniem przewodników, wśród pielgrzymujących młodych ludzi daje się zauważyć coraz większe zrozumienie ducha pokuty. Ks. Paweł Kotkowski z Oleśnicy zauważył, że młodzież potrzebuje samoograniczenia i choć trud pielgrzymowania sam w sobie ma wymiar ascezy, to najlepszą forma pokuty są przede wszystkim zmagania duchowe, wyrzeczenia, zobowiązania w walce z samym sobą. A młodzi maja różne pomysły na ascezę, np. „tubowemu” z grupy oleśnickiej udało się zrobić kilkadziesiąt pompek ze sprzętem nagłaśniającym na plecach.

Jak co roku, niezmiennie od 34 lat, pielgrzymkę poprowadził ks. Stanisław Orzechowski, który w tym roku obchodzi 50-lecie kapłaństwa. Na pielgrzymce uroczystości jubileuszowe odbyły się 9 sierpnia pod „górką przeprośną”. Dla 15-letniego Jakuba Horbacza z Oleśnicy była to wzruszająca chwila. „Tak sobie pomyśleć, że ten człowiek przez pięćdziesiąt lat dotykał Jezusa swoimi rękoma” - mówił poruszony nastolatek.

Pielgrzymkę uwieńczyła uroczysta Eucharystia, która rozpoczęła się o 11.00 na jasnogórskim szczycie. Mszy św. przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej Andrzej Siemieniewski, a homilię wygłosił ks. Stanisław Orzechowski, prosząc w niej „o przerwanie przemocy obecnej w naszych rodzinach, wspólnotach, w Ojczyźnie i na świecie”. Pielgrzymom życzył „nowego zapału, by nieść radość Ewangelii życia”.

Wrocławską Pieszą Pielgrzymkę na Jasną Górę zainicjował w 1981 r. ówczesny metropolita, kard. Henryk Gulbinowicz. Formalnie polecenie zorganizowania rekolekcji w drodze otrzymał ks. Stanisław Orzechowski, duszpasterz ośrodka akademickiego "Wawrzyny" we Wrocławiu, zwany przez pątników „Orzechem”. Jednak już po II wojnie światowej pojawiły się zaczątki ruchu pątniczego na Dolnym Śląsku, a w 1956 r. istniała mała wspólnota pielgrzymów wrocławskich. W latach 1977-1980 bardzo wielu wrocławian przyłączało się do Pielgrzymki Warszawskiej, stąd w pierwszych latach pielgrzymowania już samodzielnej kompanii ze stolicy Dolnego Śląska można było jeszcze odnaleźć formy i zwyczaje wypracowane na warszawskim szlaku pielgrzymkowym. Stopniowo jednak Wrocław dopracował się własnego stylu i rozwiązań organizacyjnych.

W skład tegorocznej 34. pielgrzymki weszło 15 grup zróżnicowanych tematycznie i wiekowo, np. grupa akademicka, pokutna, paulińska, franciszkańska, salezjańska. Wśród pielgrzymów z zagranicy szli goście z Niemiec, Bułgarii, Wielkiej Brytanii i Kanady.