Zgodnie z nowymi zasadami liczba pielgrzymów będzie ściśle ograniczona. Limit dla pustelni z dormitorium wynosi 200 osób miesięcznie, dla głównych cerkwi (Kyriakon) - 50 pielgrzymów, a dla mniszych cel - 20 osób. Zakaz dotyczy grup liczących więcej niż pięć osób, z wyjątkiem uczniów, studentów, zakonników i wojskowych.

Pielgrzymki na Górę Athos będą możliwe wyłącznie na oficjalne zaproszenie klasztorów lub pustelni. Nieautoryzowane przemieszczanie się po terytorium Świętej Góry i prośby o zakwaterowanie w innych klasztorach bez zaproszenia będą zabronione. Wszyscy pielgrzymi są zobowiązani do uzyskania pozwolenia w Biurze Pielgrzymkowym najpóźniej do godziny 12:00 w przeddzień przyjazdu. Nie będzie możliwe przekroczenie ustalonych limitów, a naruszenie zasad będzie skutkować anulowaniem zaproszenia. Zasady mogą zostać tymczasowo złagodzone podczas ważnych świąt kościelnych.

Góra Athos to półwysep położony na północy Grecji, Jest otoczony przez Morze Egejskie z trzech stron. Do mniszej republiki, która posiada autonomię w ramach Grecji, można dotrzeć drogą morską lub helikopterem, ponieważ niezwykle trudno jest dostać się tam drogą lądową. Jest ona zamieszkany od tysiąca lat wyłącznie przez prawosławnych mnichów i zarządzana przez Święty Synod, w skład którego wchodzą przedstawiciele dwudziestu klasztorów.

Tradycje życia mniszego na Świętej Górze Athos sięgają VIII w., gdy w południowo-wschodniej części Półwyspu Chalcydyckiego powstały pierwsze pustelnie. W szczytowym okresie rozwoju żyło tam prawie 10 tys. mnichów. Obecnie ich liczebność ocenia się na nieco ponad 1,2 tys. w ponad 20 dużych klasztorach i licznych małych pustelniach. Cała góra od 1912 r. należy do Grecji, a na płaszczyźnie kościelnej podlega Patriarchatowi Konstantynopola. Po dziś dzień obowiązuje surowy zakaz wstępu kobiet na Athos zgodnie z wielowiekową zasadą zapisaną w XV wieku i potwierdzoną w statucie z 1924 roku. Naruszenie tego zakazu jest karalne.