Konferencję na temat Listu do Kościoła w Filadelfii wygłosił Tomasz Żmuda z Oławy. Nie zabrakło też wspólnej modlitwy i spotkania przy stole na dzielenie się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami.

– Wszystkie zespoły presynodalne są duszą tego synodu. Dzięki wam ten synod jest żywy, dynamiczny, dzięki wam głos całej diecezji ma szansę zostać usłyszany – podkreślał Tomasz Żmuda, zapraszając na oficjalne otwarcie synodu diecezjalnego 19 maja w kościele NMP na Piasku i prosząc, by kontynuowali pracę także w ramach zespołów synodalnych.

Pochylając się nad Listem do Kościoła w Filadelfii wskazywał, że Jezus jest tym, który ma klucz do Królestwa Niebieskiego – Ojciec powierzył Mu władzę. Jest także filarem i głównym „kołkiem” namiotu. – Naród wybrany był plemieniem koczowniczym przenoszącym się z miejsca na miejsce. Kiedy przychodzili na nowy teren i decydowali się zostać, to ojciec rodu brał główny kołek namiotu i wbijał go w centralnym miejscu. Na kołku, który wbił, był zawieszony główny namiot spotkania, najważniejsze miejsce dla całej wspólnoty. I podobnie jest z naszym Panem – On jest kołkiem, na którym jesteśmy zawieszeni my wszyscy jako Kościół. On jest naszym namiotem, gdzie możemy się schronić i na Nim się oprzeć. Ale ta metafora nie dotyczy tylko Jezusa, ale także każdego z nas. Każdy z nas może być takim kołkiem, który jest oparciem dla innych. Możemy być kołkiem, o który inni mogą się oprzeć, wręcz uwiesić. Ja jako mąż mam nadzieję jestem takim kołkiem dla mojej żony, jako ojciec dla moich dzieci. Tak samo we wspólnotach możemy być takimi kołkami dla swoich braci i sióstr. Możemy być takim kołkiem dla swojej parafii, dla swojej diecezji. Bo do tego jesteśmy powołani, żeby być oparciem dla innych, żeby nosić swoje brzemiona – tłumaczył Tomasz Żmuda. I dodawał: – Na pewno nie będziemy z tego powodu sławni, bogaci i popularni. Jest to zadanie bardzo wymagające – wymaga dużo cierpliwości, dużo współczucia i miłosierdzia. Kołek się nie wymądrza , kołek nie daje dobrych rad, kołek nie ocenia, nie mówi jak masz żyć. Jego jedynym zadaniem jest być oparciem. I do tego zachęca nas dziś Jezus.