Większość przyjęła święcenia 18 maja 1991 roku w katedrze z rąk bp. Bolesława Pylaka. Następnego dnia bp Piotr Hemperek wyświęcił w Janowie Lubelskim trzech księży, a w Goraju bp Ryszard Karpiński również trzech. Z tego grona odeszło już do Pana trzech księży.

Msza św. w intencji Jubilatów została odprawiona pod przewodnictwem Metropolity Lubelskiego Stanisława Budzika w lubelskiej archikatedrze we wtorek 18 maja 2021 r. W koncelebrze wraz z jubilatami wokół ołtarza stanęli także biskupi: Mieczysław Cisło, Artur Miziński i Adam Bab.

Abp Stanisław Budzik, witając uczestników uroczystości, zauważył, że czas, który jest przed nami wydaje się długi, ale jest on krótki, kiedy patrzymy do tyłu. – Niech więc ta świadomość wzbudza w was na nowo gorliwość, którą wynieśliście ze święceń kapłańskich. […] Niech dzisiejsze spotkanie umocni was w wierze i nadziei, i w gorliwości kapłańskiej – powiedział metropolita.

W homilii bp Mieczysław Cisło przywołał słowa św. Pawła: „Lecz ja zgoła nie cenię sobie życia, bylebym tylko dokończył biegu i posługiwania, które otrzymałem od Pana Jezusa: [bylebym] dał świadectwo o Ewangelii łaski Bożej” (Dz 20, 24). – Czy mogłyby być jakieś bardziej odpowiednie i piękne słowa na okoliczność Waszego Jubileuszu? – powiedział ks. Biskup. – Co prawda nie żegnacie się ze wspólnotami, w których pracujecie, chociaż już mieliście rozstania i pożegnania z niejedną placówką, z którą Opatrzność Was związała. Może z żalem odchodziliście z parafii takiej czy innej. […] W duchu modlitwy Chrystusowej Wasze życie i posługa mają być objawianiem się chwały Bożej, a chwałą Bożą jest nie tyle sam człowiek, ile jego świętość.

Bp Mieczysław podkreślił też znaczenie dla odkrycia powołania przez Jubilatów osoby i nauczania św. Jana Pawła II, zwłaszcza Mszy św. na Czubach w Lublinie w 1987 roku, kiedy udzielił on święceń kapłańskich 50 diakonom. – Jubileusz 30-lecia jest czasem osobistej refleksji, jak wygląda nasze życie, zespolenie z Chrystusem – zauważył. – Bo jako latorośle w winnym krzewie mamy trwać. Dopiero wtedy przynosimy owoc, jak trwamy w zespoleniu z Chrystusem poprzez łaskę uświęcającą, poprzez Słowo Boże, którym się karmimy, a później dzielimy się z ludem Bożym, nie głosząc własnej filozofii. Jak wygląda nasza posługa kapłańska wobec ludu Bożego, wobec tych, którzy są ubodzy, na marginesie, nieciekawi, agresywni, także ci z ulic, sprzed tej katedry, kiedy tłum chciał wtargnąć do środka? […] Mamy widzieć w tych ludziach też nasze siostry, naszych braci.

Pod koniec uroczystości w imieniu Jubilatów, ks. prof. Mirosław Wróbel, dziękował za dar Mszy św. i przeżyte lata w kapłaństwie. – Możemy powiedzieć, że nigdy nam się w kapłaństwie nie nudziło – podkreślił. – W doświadczeniu pasterskiej służby i chodzeniu w obecności Bożej nie było i nie jest nam najgorzej. Mimo licznych zagrożeń kapłaństwa we współczesnym świecie, wciąż doświadczamy Jego mocy, jako daru i tajemnicy. Przypomniał, że Jubilaci pracują w większości jako proboszczowie, ale i jako pracownicy naukowi, kapelani, misjonarze, pracownicy kurii, przełożeni różnych ruchów i stowarzyszeń. Wielu służy poza archidiecezją lubelską, także w innych krajach. – Prosimy dziś Boga, aby naszą kruchość, słabość, wszelkie niedostatki, umacniał swoją mocą i wypełniał swoją łaską. Niech nasze kapłaństwo promieniuje świętością i miłością, tak bardzo potrzebną dziś w XXI wieku.